Dagen zonder vlees

Gisteren zag ik op het nieuws dat er een actie loopt van dagen zonder vlees. Toen ik het nieuwsbericht zag, dacht ik van, awel ja... waarom niet. Ik eet tegenwoordig toch niet zo heel veel vlees meer, dus misschien kan ik eens proberen van er ineens eens 40 dagen van te maken. Het is niet dat ik express weinig vlees eet of bewust vegetarische neigingen heb, nee, dat is gewoon uit gemak. Single zijn en rotslecht in het plannen van wanneer ik wat ga eten, zullen ook wel een bepalende factor zijn.
Het gaat niet makkelijk zijn... zekers niet.
Hier thuis ben ik er redelijk gerust in. Buiten dan de paar potjes bolognesesaus en nog een pakje kalkoenlapjes die in de vriezer zitten, maar voor de rest is er geen vlees in huis.
Alleen het buitenshuis eten, dat gaat lastiger worden. Vrijgezel zijnde, ga je af en toe nog wel eens een maaltijd bij de ouders of grootouders mee pikken. En ja, als zij niet meedoen, dan gaat de verleiding veel groter zijn. Of de algemene peer pressure, een nachtelijk kebabke bij het uitgaan is vaak toch zo enorm verleidelijk.

Benieuwd of ik het volhoud. Maar elke dag is weer wat gewonnen.

En dan nu, den truuc van den beer

52 weken Whisky: 5/52

Whisky kent maar een paar echte truukskes. We doen allerlei sporten samen en dat kun je ook wel als kunstjes beschouwen, maar echt circushond is ze niet echt. Tot ik ergens zag dat iemand zijn hond een beertje liet doen en dit zo ongelofelijk schattig vond, dat Whisky dat ook zou en moest leren. In combinatie met snoep krijg je dan ook nog zo een smoelentrekkerij plus het kunstje.



Maar amai, niet gemakkelijk om daar een foto van te nemen.

Liebster award

Tot mijn grote verbazing werd ik door Plutomeisje genomineerd voor een Liebster award. Waarom verbazing? Wel, ik dacht dat bijna zo goed als niemand mijn blog zou lezen en ineens komt deze übercoole blogster af met een award, helemaal voor mijn blogje. Van een surprise gesproken. Als er hier misschien ook nog iemand anders komt lezen, zeker haar blog checken, want die is erg leuk.

Volgens de regels van de award moet ik:

• diegene bedanken van wie ik de award gekregen heb
• de award doorgeven aan 5 andere bloggers met minder dan 200 volgers
• en hopen dat de award wordt doorgegeven

Moeilijk moeilijk moeilijk!

Iene miene mutte, deze blogs zijn het bij mij geworden:

• Rakketak : Een dame die zich ontplooit heeft tot een waar naaiwonder op zeer korte tijd. Also love her dogs.
• Evi Van Hoof : Het is wel familie, maar hey, dat mag eh. Deze award om haar nog eens extra te steunen met haar 52 weken projectje, want het is toch niet makkelijk om elke week weer eens er aan te denken om iets te koken én daar schoon foto's van te nemen én daar nog eens een blogpost over schrijven. Go Evi!
• Demoiselle Do : Creatieve meid die ook wel een duizendpootje lijkt en zich ook laat omringen door een paar furry friends.
• Pluisje : Maakt veel kindjes blij met haar naaisels. Ze kan volgens mij ondertussen al bavetten, rugzakjes en pennenzakken met de ogen dicht naaien.
• Muggenbeet : Hij heeft waarschijnlijk wel meer dan 200 volgers, maar het aantal is nergens te bespeuren op de blog, dus heb ik er het gokken naar. Toch erg graag gelezen, Tessenderlo, een pracht van een tuin en vooral: humor.

52 weken Whisky: 4/52 Wij

U krijgt hier, met deze blogpost, een ware primeur. Het is de eerste keer dat ik hier een foto ga posten die iemand anders heeft gemaakt en waar ik opsta. En wat voor één dan nog!
Helemaal naturel, zonder make-up of frullekes, gewoon de Ellie die daar moest gaan poseren in haar hondenkleren, de naakte waarheid, JA, zo loop ik er af en toe bij. Hondenkleren zijn meestal de kledingstuks die of warm of fris én praktisch zijn én vuil mogen worden. Meer niet, geen opsmuk, gewoon de stuks die het samenwerken met onze harige vrienden makkelijker maakt. En dit keer was ik blij dat ik daar in diene tenue stond, want die avond was het dan ook bitterkoud...

Waarom ook deze primeur en dat ik hier eindelijk eens uit de kast kom, wel... ik ben al een tijd aan het denken om de inhoud van deze blog eindelijk eens wat persoonlijker te maken. OK, een blog is altijd persoonlijk, maar ik zou graag wat grenzen verleggen, mijn achtervolgingswaanzin wat overwinnen.
Want ooh ja, dat heb ik hoor, achtervolgingswaanzin. Telkens weer als ik iets de wijde virtuele wereld wil insturen, zegt daar, nog voor ik op de verzenden-knop druk, een stemmetje tegen me: "Everything you say, can and will be used against you! (Freeze)"
Heel gek, ik weet het... maar nu zeg ik daar gewoon FOERT tegen. Nah. Vanaf NU

Dus hierbij, wij met ons tweetjes, op een avondwedstrijd gehoorzaamheid. -18 graden Celsius en mijn hond(je) heeft daar toch maar tussen al die werk- en wedstrijdhonden mooi haar wedstrijd gespeeld. Het meest trots ben ik over het feit, dat ze daar op haar buikje 1 minuut lang in de sneeuw, in de vrieskou heeft moeten blijven liggen én dat ook gedaan heeft.
En dat voor een verwend stoofbeest, chapeau!



En ja, ik sta al een week achter.
Maar sssssjjjjjttt, niet verder zeggen, dat haal ik stiekem nog wel eens in.

Een harig vriendje

...

Het is geen man met overdreven weelderig borsthaar, nee...
Dat is het zeker niet.

Maahaar 't is wel fluffy.

En erg snel, soms
Of erg lui, soms

Misschien een meisje of misschien een jongen.

Het is eigenlijk nog een kleintje, een kleutertje onder de Grammostola pulchripes

Al erg goed gegeten, die eerste maaltijd bij mij, erg mooi om te zien.






De woonst

52 weken Whisky: 3/52 Fazaaaaaant !!!

Kleine Whisky heeft hoogheidswaanzin.
Mevrouw heeft een nieuwe sport ontdekt tijdens het wandelen.
Fazanten opjagen.
Leuk leuk
Hoe meer lawaai ze maken, hoe leuker.