Slaap zacht D.

Al een paar keer geprobeerd om hier iets te bloggen over het plotse afscheid van Daphné.
Nog niet gelukt.
Geen enkele woordencombinatie die via mijn toetsenbord tevoorschijn kwam is goed genoeg, voldoet om IETS te schrijven.
Zottigheid, een foto... me sterk houden tijdens de begrafenis,  dat lukt, maar dit niet.

Het afwezig zijn van een reactie van jou op dit blogbericht, doet alleen al pijn.
Jij die me hebt aangezet na een grote val om terug de draad op te pakken.
Jij die me heeft aangezet tot deze blog.
Een onverwacht telefoontje, berichtje, msn zonder jou, over beestjes en plantjes praten,  niet meer afspreken om 1001 dingen in één dag te willen proppen... het voelt zo leeg en zo raar.

We hebben nog zoveel waar we van droomden.
Dit willen we doen en we gaan de uitdaging aan.
Ooit.
Samen.

Zoals op haar bidprentje staat:

Mag ik even heel eerlijk zijn?
Shit happens...


Maar geloof in jezelf en ga er voor.
Blijf niet bij de pakken zitten
Er zijn geen problemen, enkel uitdagingen.


Snap je? ;-)


Ooit zien we mekaar weer,
daar achter die regenboogbrug.


Daphné





TO DO
_ '52 weeks of dogs' op Flickr afmaken http://www.flickr.com/groups/52weeksk9s/ en http://www.flickr.com/groups/52weeksofdogs/
_ Agility
_ Hachiko steunen
_ Miranda kijken
_ "creaspinselen"
_ bloggen
_ foto's maken
...

Little D. , we gaan je missen.
Vaarwel

Kusje van Whisky